طب اسلامی و ایرانی

یا ولی العافیة، نسئلک العافیة، عافیة الدین و الدنیا و الآخرة، بحق محمدٍ و آله الطاهرة

طب اسلامی و ایرانی

یا ولی العافیة، نسئلک العافیة، عافیة الدین و الدنیا و الآخرة، بحق محمدٍ و آله الطاهرة

طب اسلامی و ایرانی

یا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ‏ الطَّیِّباتِ‏ وَ اعْمَلُوا صالِحاً ./مومنون 51/ ای پیامبران از غذاهای پاکیزه بخورید و عمل صالح انجام دهید(تأثیر غذای پاک و سالم در ایجاد زمینه ی انجام عمل صالح از این آیه فهمیده می شود)/. نظر بنده برای درمان بیماری ها اصلاح تغذیه است نه مصرف دارو، حتی داروهای گیاهی/هر چه اینجا نوشته می شود الزاماً طب اسلامی نیست، ممکن است اشتباه باشد// اما بنده: این وبلاگ برای افزایش اطلاعات طبی علاقمندان به طب اسلامی ایجاد شده. همه مطالب آن تحقیق این جانب است، و سعی می کنم بر بار علمی خود و این وبلاگ بیفزایم. شما هم اگر در این موضوع تحقیقاتی دارید، می توانید یاریگر نویسنده این وبلاگ باشید. در ضمن با بنده هم می توانید به این طریق مکاتبه کنید:h.maleki1352@gmail.com سعی می کنم در اولین فرصت به رایانامه های(ایمیل) شما جواب بدهم. حقیر در این زمینه هیچ ادعائی ندارم، با عنایت اهلبیت (علیهم السلام) و با توجه به مطالعاتم و به فراخور دانشم راهنمائیتان خواهم کرد. موفق باشید. «یا ولی العافیة، نسئلک العافیة، عافیة الدین و الدنیا و الآخرة، بحق محمدٍ و آله الطاهرة».

آخرین نظرات

علل و درمان عفونت ادراری

hashem maleki | يكشنبه, ۵ مهر ۱۳۹۴، ۱۲:۰۳ ق.ظ

علل و درمان عفونت ادراری

عفونت دستگاه ادراری (UTI) نوعی عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. هنگامی که عفونت دستگاه ادراریتحتانی را مبتلا می‌کند سیستیت ساده (عفونت مثانه) نامیده می‌شود و هنگامی که بر دستگاه ادراری فوقانی تأثیر می‌گذارد به آن پیلونفریت(عفونت کلیه) گفته می‌شود.علائم مربوط به دستگاه ادراری تحتانی عبارتند از دفع ادرار همراه با درد و یا تکرر ادرار یا اضطرار برای ادرار (یا هر دو)، در حالی که علائم مربوط به پیلونفریت عبارتند از تب و درد پهلو به همراه علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری تحتانی. این علائم در افراد مسن و یا بسیار کم سن و سال ممکن است مبهم و یا نامشخص باشند.

عامل اصلی هر دو نوع عفونت مذکور اشرشیا کلی است، با این حال ندرتاً باکتری‌های دیگر، ویروسها یا قارچ نیز ممکن است موجب آن شوند. عفونت‌های دستگاه ادراری معمولاً در زنان نسبت به مردان بیشتر رخ می‌دهد، چرا که نیمی از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک عفونت مبتلا می‌شوند. بروز مجدد بیماری امری شایع است. عوامل خطرساز عبارتند از: آناتومی بدن زنان، مقاربت جنسی و سابقه خانوادگی. پیلونفریت در صورت بروز معمولاً پس از عفونت مثانه ظاهر می‌شود، اما ممکن است ناشی ازعفونت منتقله از راه خون نیز باشد. تشخیص این بیماری در زنان سالم و جوان تنها بر اساس علائم امکان‌پذیر است. در افرادی که علائم آن‌ها مبهم است، ممکن است تشخیص بیماری مشکل باشد زیرا ممکن است باکتری‌ها وجود داشته باشد، اما عفونتی مشاهده نشود. در موارد پیچیده و یا در صورتی که درمان با شکست مواجه شود، ممکن است کشت ادرار مفید باشد. 

در افراد مبتلا به عفونت‌های مکرر، می‌توان از دوز پایین آنتی بیوتیکهابه‌عنوان اقدام پیشگیرانه استفاده کرد. در موارد غیرپیچیده، عفونت‌های دستگاه ادراری را می‌توان به‌راحتی با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره کوتاه درمان کرد، اگرچه مقاومت در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان این بیماری در حال افزایش است. در موارد پیچیده، ممکن است لازم باشد دوره‌های درمان طولانی‌تر شوند و یا نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی باشد، و در صورتی که علائم در طی دو یا سه روز بهبود پیدا نکرد، لازم است آزمایش‌های تشخیصی بیشتری انجام گردد. در زنان، عفونت‌های دستگاه ادراری شایع‌ترین شکل عفونت‌های باکتریایی است و هر سال ۱۰٪ به میزان عفونت‌های دستگاه ادراری افزوده می‌شود.

این بیماری مسری نیست و شما نمی توانید آن را از کس دیگری بگیرید. در اکثر موارد بیماری به دلیل مشکلات کلیوی و اختلالات مربوط به مثانه ایجاد می شود. UTI در خانم های جوانی که دارای شرایط زیر هستند شایع تر است: 

قبلاً دچار این نوع عفونت ها شده اند

ارتباط جنسی داشتند

از اسپری های اسپرم کش به همراه کاندوم استفاده می کنند

از دیافراگم استفاده می کنند 

باردار هستند 

علائم بیماری چیست؟

درد و یا سوزش در حین ادرار کردن 

تکرر ادرار 

کم بودن میزان ادرار حتی در زمانیکه احساس می کنید مثانه پر شده است 

بوی بد و تیرگی ادرار 

خون در ادرار

تب و لرز 

احساس درد در قسمت پایینی کمر 

کدام گیاهان برای درمان عفونت های ادراری مفید هستند؟

 می‌توانید برای شروع از کران بری و اکیناسه استفاده کنید، البته گیاهان دیگری هم برای مقابله با عفونت های ادراری وجود دارند..

عوامل متعددی می توانند احتمال بروز این فرایند را بیشتر کنند، از جمله:

انسداد:

بزرگ شدن پروستات

تنگ شدن مجاری غدد

شرایط نورولوژیکی:

اسپینا بیفیدا (Spina bifida)

ام اس (MS)

آسیب های نخاعی

بیماری های ساختاری مثانه:

دیورتیکول (بیرون زدگی های کوچک – diverticula) در دیواره ی مثانه

تومور

غیر طبیعی بودن مسیر ادرار:

کلیه ی نعل اسبی (horseshoe kidney)

انسداد توسط سنگ های کلیه و یا سنگ های مثانه

کلیه ی پلی کیستیک (polycystic)

بیماری ریفلاکس مثانه (معمولا به علت نشت دریچه ی بین مثانه و حالب که مثانه را به کلیه مرتبط می سازد به وجود می آید)

جسم خارجی:

ابزارهای پزشکی (به عنوان مثال، در حین یک فرایند پزشکی)

کاتتر و استنت

 بیماری های زمینه ای:

دیابت

درمان با استروئید

عفونت اداری کودکان

« یکى از بیماریهاى مهم سنین کودکى عفونت سیستم ادرارى مى ‏باشد. بدلیل آسیب پذیرى دستگاه کلیوى، در این سنین عوارض عفونت بسیار جدى هستند. در صورتى که درمان صحیح و پیگیرى مناسب صورت نگیرد مشکلات فراوانى تا پایان عمر براى کودک و هزینه بسیار را براى جامعه بدنبال خواهد داشت.

بررسى رادیولوژیک سیستم ادرارى به منظور تشخیص سریع ناهنجاریهاى آناتومى و عملکردى یکى از پایه‏هاى اساسى پیگیرى علل عفونت ادرارى را تشکیل مى‏دهد.

در آزمایشات 81 کودک مورد بررسى قرار گرفتند. 8 کودک زیر یک سال داشتند که 6 نفر آنها پسر بودند. از 73 کودک بین 14- 1 سال فقط 6 نفر پسر بودند و 55 نفر دختر (77%) در 68 کودک نتیجه کشت ادرار در دسترس بود و نتیجه 47 مورد از 67 کشت رشدE .coli بود. (1/ 69%) در آزمایش کامل ادرار 66 مورد از 69 نمونه ادرارى داراى پیورى (گلبول سفید بیشتر از 5 عدد در میلى متر مکعب) بودند (6/ 95%).

هماچورى مکیروسکوپى (گلبول قرمز بیشتر از 5 در میلى متر مکعب) در 26 مورد از 69 نمونه ادرار مشاهده شد. (1/ 37%) در 28 نمونه از 68 نمونه (5/ 40%) باکترورى وجود داشت.

نتیجه 10 نمونه آزمایش کامل ادرار در دسترس نبود و تشخیص عفونت ادرارى از روى کشت مثبت ادرار انجام شده بود. حدود 48% بیماران متعاقب عفونت ادرارى مکرر بسترى شده بودند. در اکثر کودکان (77 نفر) سونوگرافى انجام شد که در 45 مورد طبیعى بود (58%).

در 19 مورد علائم استاز و یا اتساع خفیف سیستم پیلوکالیسیال مشاهده گشت.

6 مورد دچار هیدرونفروز واضح بودند و در 6 مورد عیب‏هاى آناتومیک دیده شد. از مجموعه 81 کودک در 38 نفر نتیجه‏vcuG در دسترس بود که از این‏ها 22 مورد (9/ 57%) طبیعى و در 1/ 42% ناهنجارى همراه با رفلاکس ذکر شد.

IVP

در 16 مورد انجام شد که در 8 مورد طبیعى، 6 مورد غیر طبیعى (غیرSpecific) و در 2 مورد همراه با ناهنجاریهاى آناتومیک بوده است. در 14 مورد کودک اسکن رادیوایزوتوپ کلیه انجام شد که در 9 مورد غیر طبیعى و تأیید کننده پیلونفریت (40/ 64%) و در یک مورد نشان دهنده عیب آناتومیک بوده است.

بحث: هر کودک یا نوزاد که دچار عفونت ادرارى مى‏گردد مى‏بایست تحت بررسى براى رد اختلالات آناتومى و یا عملکرد دستگاه ادرارى قرار گیرد. 50- 30% این کودکان داراى آنومالیهاى ساختمانى و یا عملکردى، مخصوصا رفلاکس در دستگاه ادرارى مى‏باشند که احتیاج به درمان دارند.

عدم درمان مناسب‏vur زمینه را براى عفونت‏هاى مکرر مساعد مى‏کند که باعث آسیب پیشرونده به کلیه مى‏شود. آگاه کردن بیشتر پزشکان به این واقعیت و به اهمیت بررسى این بیماران بسیار ضرورى است چون طبق یک مطالعه گسترده که توسطJadrdsic و همکاران در انگلستان انجام شد و نتایج آن در سال 1993 منتشر گشت بررسى رادیولوژیک دستگاه ادرارى کودکان مبتلا به عفونت در کمتر از 50% موارد انجام شده بود.»[1]

التهاب و عفونت‏ ادرارى‏

« در ادرار باکترى وجود ندارد و به‏طور طبیعى ضد عفونى مى‏باشد. وارد شدن باکترى به دستگاه ادرارى غالبا از طریق پیشاب‏راه به مثانه و احتمالا به کلیه‏ها وارد مى‏شود.

خیلى به ندرت پیش مى‏آید که باکترى‏ها از سایر قسمت‏هاى بدن و از راه خون به کلیه‏ها برسند و در صورت عارضه، به آن التهاب لگنچه و کلیه گفته مى‏شود، که ممکن است حاد یا مزمن باشد.

در التهاب حاد لگنچه و کلیه، شخص دچار درد پشت، تهوع و استفراغ، تب و لرز بالا مى‏شود که اغلب به کشاله‏ى ران انتشار مى‏یابد. اگر مثانه نیز عفونى شود، علاوه بر این نشانه‏ها احساس سوزش و تکرار ادرار به وجود مى‏آید. این التهاب حاد به دلیل کوتاهى پیشاب‏راه در خانم‏ها بیشتر پیش مى‏آید».[2]

«اصطلاح عفونت مجارى ادرار به دسته وسیعى از عوارض بالینى اطلاق مى‏شود که وجه مشترک آنها مقدار زیادى از میکروارگانیسم در بخشى از بخش‏هاى دستگاه ادرار است.

عفونت‏هاى با علامت مى‏توانند حاد یا مزمن باشند. اصطلاح عود در جایى بکار مى‏رود که برگشت عفونت مربوط به همان میکروب اولیه باشد و اصطلاح عفونت دوباره یا عفونت مجدد در جایى بکار مى‏رود که میکروبى غیر از میکروب اولیه موجب برگشت عفونت شده باشد.

پاتوژنز:

ادرار مترشحه از کلیه طبیعى تا زمانى که به قسمت دیستال مجراى بول برسد استریل و فاقد میکروب است. ورود میکروب به مجارى ادرار از راه مجارى پائین یا از طریق گردش خون امکانپذیر است.

حالت اخیر به هنگام باکترى یعنى ورود میکروب در خون (مثلًا استافیلوکوک) رخ مى‏دهد و موجب تشکیل آبسه در کورتکس کلیه یا نسج چربى اطراف کلیه مى‏گردد.

اما حالت شایع‏تر ورود میکروب بطریق صعودى از مجراى بول و مهاجرت آن بطرف مجارى بالا یعنى مثانه، حالب یا گلنچه است که منشأ آن میکروب‏هاى خارج شده با مدفوع و آمادگى ناحیه پرینه، دهلیز فرج یا وارد کردن ابزار و آلات به داخل مجراى ادرار است که مانع از جریان کامل و آزاد ادرار در مجارى گردد. آزادى در جریان و عبور ادرار، حجم زیاد ادرار، تخلیه کامل مثانه و اسیدیته ادرار از مهمترین عوامل دفاعى ضد میکروبى بشمار مى‏روند.

اثر سن و جنس در عفونت‏هاى ادرارى:

عفونت‏ ادرارى‏ در نوزادان پسر بیش از نوزادان دختر دیده مى‏شود و علت آن شیوع بیشتر ناهنجاریهاى انسداد دهنده در مجارى ادرار است. پس از سن یک سالگى عفونت‏ ادرارى‏ در دختران با وفور بیشترى دیده مى‏شود و علت آن کوتاهى مجراى ادرار و آلودگى دهلیز فرج با میکروبهاى خارج شده به همراه مدفوع است.

در مطالعه بر روى کودکان مدارس معلوم شده است نسبت باکترى ئورى در پسران 5% و در دختران 2% بوده است. در سنین بالاتر عفونت ادرارى در مردان نادر است تا زمانى که به سن هیپروتروفى پروستات (40 سالگى با بالا) برسند لیکن در زنان نسبت آلودگى با پیشرفت عمر رو به افزایش است بطورى که در سن 70 سالگى حدود 10% زنان دچار عفونت ادرارى هستند.

همچنین شیوع عفونت ادرارى با فعالیت جنسى و آبستنى در زنان ارتباط دارد.

هر چند که توجیه پاتوفیزیولوژیک روشنى نداریم ولى گزارشات اپیدمیولوژیک، افزایش موارد عفونتهاى مجارى ادرار در سنین بالا را به وضوح نشان مى‏دهد که بیشترین میزان در خانمهاى بالاى 60 سال است.

در بالغین مرد، عفونت بندرت در قبل از 50 سالگى دیده مى‏شود ولى بعد از این سن بتدریج با افزایش سن شیوع آن بیشتر مى‏شود. موارد وقوع عفونت مجارى ادرارى در افراد مسن اجتماع حدود 20% مى‏باشد در حالى که در مؤسسات درمانى و مراقبتى به 50- 30 درصد مى‏رسد.

عواقب عفونتهاى ادرارى در بیماران سالخورده به اندازه کافى مطالعه نشده است.

یک مطالعه که تنها بر روى 12 مورد بوده است بیانگر تفاوت روشنى در کار کلیه و نیز تباهى سریع عمل کلیه در عفونتهاى مجارى ادرار، در مقایسه با شاهدهاى همسن بوده است.

ارتباط بین باکترى اورى (وجود باکترى در ادرار) بدون علامت و افزایش فشارخون و پیلونفریت حاد و مزمن و دیگر علل ابتلا و مرگ و میر در گروههاى مختلف پیران بسترى‏ در مؤسسات درمانى و مراقبتى جستجو شده است.

در یک مطالعه که بر روى مردان و زنانى انجام گرفت که هنوز آزادانه راه مى‏رفتند و زوال عقل پیرى و مرض قند نداشتند و مدت طویلى در اقامتگاه سالمندان بسترى بوده‏اند، باکترى اورى بى علامت با افزایش مرگ و میر همبستگى داشت. هر چند که این مطالعه بیانگر رابطه علت و معلولى بین باکترى اورى بدون شکایت و افزایش مرگ و میر نیست و فقط نشان دهنده یک همراهى است.

عفونت حاد مجارى ادرار

یافته‏ هاى بالینى:

الف) ابتلاى بخش پائین مجارى:

پیدایش ناگهانى یا تدریجى سوزش مجراى ادرار یا احساس میل پى در پى به ادرار کردن همراه با ادرار کدر، بد بو یا ادرار تیره‏رنگ و ناراحتى پائین شکم از علائم عفونت بخش پائین مجارى ادرار است. علایم فیزیکى وجود ندارد مگر این که قسمت‏هاى فوقانى مجارى ادرار هم مبتلا باشند.

ب) ابتلاى مجارى فوقانى:

سردرد، ناراحتى عمومى، استفراغ، لرز و تب، درد زاویه دنده‏اى فقراتى و حساسیت این منطقه همراه با درد شکم علایم بالینى را تشکیل مى‏دهد (فقدان علایم دلیل عدم تهاجم میکروب به قسمت‏هاى فوقانى مجارى ادرارى نیست).

پیشگیرى:

بعضى زنان به کرات دچار عفونت مجارى ادرار مى‏شوند که گاه ممکن است با فعالیت‏هاى جنسى آنها ارتباط داشته باشند.

عفونت مزمن مجارى ادرار

اصول تشخیص:

- ناراحتى‏هاى مکرر و عود کننده بخش فوقانى یا تحتانى مجارى ادرار.

- فقدان علایم و آثار بالینى قابل انتساب به مجارى ادرار با وجود باکترى ئورى مداوم بى علامت.

- نارسائى اعمال کلیه همراه با حبس ازت، کم خونى.

یافته‏ هاى بالینى:

معمولًا در عفونت‏هاى مزمن علامت برجسته‏اى وجود ندارد و تنها باکترى ئورى قابل توجه و مزمن وجود دارد. گاهى اوقات رویدادهاى زودگذر عفونى حاد بطور مکرر و عود کننده با علایم بالینى قسمت‏هاى فوقانى یا تحتانى مجارى ادرار ظاهر مى‏شود. در مراحل پیشرفته پیلونفریت علایم افزایش فشارخون، کم خونى یا ئورمى ممکن است بروز کند.»[3]

علل عفونت ادراری در بزرگسالان

«از جمله عادات بهداشتى مرتبط با سلامتى دستگاه ادرارى و مصون داشتن آن از ابتلا به بیمارى و بویژه عفونت‏ ادرارى‏ مى‏توان به سفارشهاى معصومین (ع) در این زمینه از جمله:

1- عادات بهداشتى عمومى‏

الف- مصرف بیش از حد چاى- دین مبین اسلام از اسراف کردن منع نموده است، و در قرآن کریم آمده است:" بخورید و بیاشامید ولى اسراف نکنید"[4] و نیز مسرفین را برادران شیطان خواند[5]، و میانه‏روى را امرى پسندیده دانسته، درباره این متغیر پژوهشگر نشان داد با نوشیدن 4 لیوان چاى به بالا بطور روزانه خطر عفونت ادرارى را به میزان 7/ 1 برابر افزایش داد. همچنین یافته‏هاى پژوهش فوکسمن و دیگران (1985) نشان دادند مصرف چاى با ابتلا به عفونت ادرارى ارتباط قوى وجود داشت و خطر ابتلا را به میزان 51/ 3 بار افزایش داد. از آنجائى‏که حبش مرسى (2002) مى‏نویسند مصرف چاى عاملى براى التهاب مثانه بوده و نیز چاى یک ماده مدر است و موکوپرتئین تام- هوسفال موجود در جدار مثانه که از کلیه ترشح شده و مانع چسبندگى باکترى به دیوار مثانه، با مصرف مقدار فراوان چاى این ماده محافظ از مثانه شسته شده و تنها مصرف فراوان مایعات از جمله چاى به هنگام ابتلا به عفونت ادرارى مى‏تواند سودمند باشد، تا مثانه را از وجود باکترى‏هاى تجمع‏یافته در آن شستشو شود (فوکسمن 2000).

ب- پوشیدن لباس زیر نایلونى- در این رابطه حضرت على مى‏فرماید؛ لباس پنبه‏اى بپوشید زیرا لباس پنبه‏اى لباس پیامبر بوده و لباس ما است‏[6] (ایران صدا 2008) و نیز امام صادق مى‏فرماید:" کتان از لباس انبیا است و گوشت را مى‏رویاند"[7]. نتایج پژوهشگر از طریق محاسبه نسبتشان نشان داد، پوشیدن لباس زیر نایلونى خطر ابتلا به عفونت ادرارى‏ را به میزان 1/ 2 برابر افزایش داد. درحالى‏که مارلن و کولدمن (2000) مى‏نویسند:" مطالعات درباره جنس لباس زیر به‏عنوان عامل خطر براى ابتلا عفونت ادرارى به اثبات نرسیده است" (ص 364).

ج- عادت به تاخیر در دفع ادرار پس از احساس تمایل به دفع ادرار- در این زمینه حضرت رسول مى‏فرماید:" هرکس بخواهد مثانه سالمى داشته باشد پس ادرارش را حبس ننماید حتى اگر بر پشت مرکب سوار باشد" یعنى اینکه به منظور دفع ادرار از مرکب پیاده شود و آن را به تاخیر نیاندازد (تبریزیان 1386) و تخلیه مثانه قبل از رفتن به رختخواب، دراین‏باره حضرت على (ع) فرمود:" از جمله عاداتى که انسان را از بیمارى مصون مى‏دارد تخلیه مثانه قبل از خواب است" (کلینى). پژوهشگر نیز درباره این متغیر رابطه معنى‏دارى بدست آورده است و نیز پژوهشهاى نوین از جمله هافمن و گرى (1997) مى‏نویسند: یکى از عوامل مستعدکننده عفونت ادرارى نگهداشتن ادرار به مدت طولانى مى‏باشد و نیز تنغو (2000) مى‏نویسد: عادت داشتن به دفع سریع ادرار پس از احساس تمایل به ادرار کردن یکى از مهمترین دفاع مثانه در برابر رشد باکترى محسوب مى‏شود.

د- دفعات حمام کردن در هفته و ابتلا به عفونت ادرارى: دین مبین اسلام درباره حمام کردن، رعایت اعتدال در دفعات حمام رفتن را توصیه نموده است حد اکثر دفعات حمام کردن یک روز در میان و حد اقل هفته‏اى یکبار باشد، به همین منظور بر مداومت بر غسل جمعه تأکید شده است. پژوهشگر نیز در این مورد رابطه معنى‏دارى بدست آورده است.

ه- شستشو و طهارت گرفتن پس از دفع ادرار و اجابت مزاج، که تمام مسلمانان انجام مى‏دهند، زیرا دین مبین اسلام همواره بر پاکى و تمیزى تأکید نموده است، حضرت صادق فرمود:" طهارت گرفتن پس از دفع ادرار أمرى است لازم و ضرورى"[8] چون پاکیزه بودن یکى از شروط نمازهاى پنجگانه است. در این زمینه کیستنر (1979) مى‏نویسد: میزان شیوع باکترى اورى در زنان بنگلادشى کمتر از زنان سفیدپوست بوده‏ بهداشتى آنان از قبیل انجام شستشو و طهارت گرفتن پس از دفع ادرار و اجابت مزاج از سوى زنان بنگلادشى است.

ه- عدم مصرف ماست به‏طور روزانه یا یک روز در میان. در این رابطه حضرت پیامبر مى‏فرماید:" خوردن ماست با خرما مایه تندرستى است"[9] (مجلسى). نتایج پژوهشگر نیز بیانگر آنست که مصرف ماست و مشتقات آن حالت محافظت‏کننده‏اى در برابر ابتلا به عفونتهاى ادرارى را داشت. در همین راستا باندولر (2002) مى‏نویسد: مصرف ماست موجب کاهش عفونتهاى ادرارى راجعه مى‏گردد و نیز نتایج پژوهش هارمانلى (2000) نشان داد، بدنبال مصرف ماست میزان رشد واژینوز باکتریائى کاسته شد و درنتیجه ابتلا به عفونت ادرارى کاهش یافت.

2- رفتار جنسى:

الف- دفعات انجام مقاربت در هفته: اسلام انجام مقاربت به‏طور روزانه را مکروه شمرده و نیز حضرت پیامبر انجام مقاربت به دفعات کم مایه طولانى شدن عمر است. ولى اگر چه پژوهشگر رابطه معنى‏دارى بین دفعات انجام مقاربت در هفته و ابتلا به عفونت ادرارى بدست نیاورد ولى دیگر پژوهش‏ها نظیر فوکسمن (2000) وجود این رابطه را تأیید کردند.

ب- تخلیه مثانه بلافاصله (تا یک ساعت) پس از مقاربت- حضرت پیامبر به حضرت على فرمود:" پس از مقاربت با اندک استراحتى برخیز و مثانه خود را تخلیه کن"[10] و پژوهشگر نیز در آزمون آمارى کاى دو نشان داد که بین عدم تخلیه مثانه بلافاصله بعد از مقاربت و ابتلا به عفونت ادرارى رابطه آمارى معنى‏دارى وجود داشت و تخلیه نکردن مثانه بلافاصله (تا یک ساعت) پس از نزدیکى خطر ابتلا به عفونت ادرارى را به میزان 6/ 1 برابر افزایش داد و نیز هارینگتون (2000) مى‏نویسد: نتایج مطالعات کوچک نشانگر آنست که تخلیه مثانه به‏ فاصله کوتاه پس از نزدیکى یک حالت محافظت‏کننده‏اى در برابر ابتلا به عفونت ادرارى ایجاد مى‏کند، ولى در مطالعات بزرگ به چنین نتیجه‏اى دست نیافتند (باید توجه کرد با اینکه حضرت پیامبر این مطلب را به حضرت على فرمود، با رعایت این رفتار بهداشتى از سوى زنان منافاتى ندارد).

ج- شستشوى ناحیه ادرارى تناسلى یا حمام کردن بلافاصله (تا یک ساعت) پس از مقاربت- در روایات بر انجام غسل جنابت قبل از به خواب رفتن تاکید شده است و نیز شیخ طوسى مى‏نویسد: امام باقر (ع) در پاسخ به سؤال ابو بکر فرمود:" پس از جنابت دستها و ناحیه تناسلى خود را شستشو کن و وضو بگیر و سپس غسل انجام بده"[11] (استبصار ج 1) پژوهشگر نیز نشان داد عدم شستشوى ناحیه ادرارى تناسلى به فاصله کوتاه پس از مقاربت خطر ابتلا به عفونت ادرارى به میزان 9/ 1 برابر افزایش داد. در این زمینه ژولین شاه (1998) مى‏نویسد: براى جلوگیرى از ابتلا به عفونت ادرارى راجعه توصیه مى‏شود، زنان پس از مقاربت با یک بطرى آب ناحیه ادرارى تناسلى خود را از طرف جلو به عقب شستشو دهند (ص 700). دراین‏باره نیز کونفورت (2003) مى‏نویسد:" جهت کاستن از خطر ابتلا به عفونت ادرارى راجعه، بهتر است زن خود را قبل و بعد از نزدیکى شستشو دهد" (ص 3).

د- نوشیدن مایعات پس از مقاربت- حضرت پیامبر در این زمینه مى‏فرماید؛" بدنبال غسل نمودن از جنابت شربت عسل و مومیا بنوش‏[12]" (دهسرخى) ولى پژوهشگر رابطه معنى دارى بین مصرف مایعات پس از مقاربت و ابتلا به عفونت ادرارى در این پژوهش مشاهده نکرد، اما دیگر پژوهشها نشان داد، ژولین شاه (1998) مى‏نویسد: مقاربت جنسى تعداد باکترى در مثانه را تا ده برابر افزایش مى‏دهد لذا توصیه مى‏شود در حوالى مقاربت‏ جنسى مایعات مصرف شود تا تخلیه مثانه کمى پس از مقاربت جنسى صورت بگیرد و مثانه از باکترى شسته شود (700).

ه- انجام مقاربت هنگام قاعدگى- دین مبین اسلام انجام مقاربت هنگام قاعدگى را حرام دانسته و مستوجب دیه دادن مى‏داند، حضرت صادق مى‏فرماید:" اگر مردى با همسر خود در حین حیض مقاربت کند به ده مسکین صدقه دهد" (شیخ طوسى)[13]. اما پژوهشگر بین انجام مقاربت هنگام قاعدگى و عفونت ادرارى رابطه معنى‏دارى بدست نیاورد، درحالى‏که تکودومیرا (1998) در نتایج پژوهش خود نشان داد میان مبتلایان به علائم ادرارى راجعه نزدیکى مقاربت هنگام قاعدگى بیشتر بود.

و- مقاربت مقعدى- دراین‏باره معصومین (ع) مقاربت مقعدى را یک عمل غیر پسندیده و مکروه مى‏دانند، با اینکه پژوهشگر به رابطه آمارى معنى‏دارى دست نیافت، ولى پژوهش دیگر محققین نظیر استانتول استوارت (2000) نشان داد داشتن مقاربت مقعدى خطر ابتلا به عفونت ادرارى در زن افزایش مى‏دهد.

نتیجه‏گیرى: نتایج این مطالعه بیانگر آن است که پایبندى به احکام الهى که همواره دعوت به انجام رفتارهاى سالم مى‏نماید، مایه سعادت بشر بوده و نیل به زندگى بهتر از طریق برخوردارى از تن و روان سالم مى‏انجامد به‏عنوان نمونه همچنانکه نتایج این پژوهش نشان داده است که رعایت رفتارهاى بهداشتى سالم نظیر آنچه پیشوایان بر آن تأکید نمودند موجب مى‏شود تا از نعمت دستگاه ادرارى سالم برخوردار شویم. پس در این زمینه پیشنهاد مى‏شود تا هرچه بیشتر دست به ترویج سنت پیامبر و معصومین (ع) به روشهاى مختلف و در سطح جهانى نمود.»[14]


درمان گیاهی

برای پیشگیری از عفونت های ادراری، می‌توانید از دم کردنی ها هم کمک بگیرید. این ترکیب را تهیه کنید: بذر چمن، بوسرُل (نوعی درخت که در آلپ می‌روید)، علف جارو و برگ های مورد را مخلوط کرده و بجوشانید (حدود 15 گرم از این گیاهان در یک لیتر آب). هر روز هر مقدار که تمایل دارید بنوشید

در هر صورت، اگر زیاد دچار عفونت های ادراری می‌شوید، به مقدار زیاد و به طور مرتب مایعات بنوشید. با این کار، هم ادرارتان رقیق تر و  هم خروجش سریع تر خواهد شد، به این ترتیب احتمال بروز عفونت های باکتریایی کمتر می‌شود.  

کران بری

این میوۀ قرمز رنگ خاصیت اسیدی کردن ادرار را دارد، این خاصیت به هیچ وجه برای رشد باکتری هایی که عامل بروز عفونت ادراری می‌شوند، مناسب نیست. علاوه بر این کران بری مانع از چسبندگی باکتری ها روی دیوارۀ مجاری ادرای و مثانه می‌شود

می‌توانید کران بری را به شکل آبمیوه در سوپر مارکت ها بیابید. از مصرف نوشیدنی الکلی کران بری خودداری کنید، غالباً به این نوشیدنی شکر اضافه می‌شود، مسلماً آب کران بری خالص در الویت قرار دارد. مقدار مصرف این نوشیدنی در روز برای مقابله با عفونت های ادراری باید بین 250 تا 500 میلی لیتر در روز باشد. در غیر این صورت، می‌توانید از کران بری به شکل مکمل غذایی (به طور خاص کپسول) استفاده کنید

اکیناسه
این گیاه که اصالتش به امریکای شمالی برمی‌گردد خاصیت تحریک سیستم های ایمنی بدن را دارد که می‌تواند به مبارزه با عفونت های ادراری کمک کند. با این خاصیت، اکیناسه برای مبارزه با سرماخوردگی و آنفولانزا نیز مفید است.


این گیاه به شکل مکمل غذایی (کپسول) موجود است، اما می‌توان به شکل دم کرده هم از آن استفاده کرد: 1 گرم ریشه یا برگ خشک این گیاه را در یک فنجان آب جوش قرار دهید. بگذارید به مدت 10 دقیقه دم بکشید. نوشیدن یک تا شش فنجان از این دم کرده در روز توصیه می‌شود.

اسانس آویشن

اسانس آویش دارای قدرت آنتی باکتریال است که می‌تواند به پیشگیری از عود عفونت ادراری کمک کند. 2 قطره اسانس آویشن را روی یک حبه قند یا یک قاشق عسل بچکانید، دو بار در روز می‌توانید این مقدار مصرف کنید، ولی بدون نظر پزشک تان از این مقدار فراتر نروید

به عنوان مکمل، می‌توانید از اسانس چوب گل رز و ملالوکا برای ماساژ زیر شکم استفاده کنید.

درمان های پیشنهادی خودم

گل خطمی: مهم‏ترین کاربرد آن در طب سنتى: ضدتورم، التیام ‏دهنده زخم‏ها، مفید براى عفونت‏ ادرارى‏، سنگ مثانه و سوزش و زخم روده‏. بدل آن: پنیرک‏، آب نمک.

1-      اگر بیمار مؤنث است، می توانید ختمی یا پنیرک را جوشانده(دم کرده) و داخل لگنی ریخته و فرد بیمار ده دقیقه داخل آن بنشیند(لگن آبزن).

از کرفس به‏عنوان آرام‏بخش، ضد عفونت‏ ادرارى‏ و در آرتریت روماتویید به‏ عنوان داروى ضد التهاب استفاده مى‏ شود.

2- مقداری عنبرنساء را آتش زده و زیر لوله ی کوچکی(مثل لوله بخاری) قرار داده و  بیمار(مؤنث) روی آن می نشیند و موضع را دود می دهد تا عفونت ها از بین برود.

3- خوردن مدرات و مایعات طبیعی مفید برای فعال کردن تخلیه و نگه نداشتن ادرار در مثانه.

4- روغن مالی شکم از بالا به پایین، روغن زیتون یا سیاه دانه را روی مثانه مالیده و مدت ده دقیقه از بالا به پائین بمالید.

5- حجامت پایین کمر، بادکش زیر شکم.

6- کنترل غذا، خوردن غذای سالم و طبیعی.

به امید شفای همه بیماران

مهر 1393

 

 

 



[1] - دائرة المعارف بزرگ طب اسلامى، ج‏12، ص: 216

[2] - دائرة المعارف گیاه درمانى ایران، ص: 575

[3] - دائرة المعارف بزرگ طب اسلامى، ج‏11، ص: 222

[4] ( 1).\i وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ‏\E( سوره اعراف آیه 31).

[5] ( 2).\i إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کانُوا إِخْوانَ الشَّیاطِینِ وَ کانَ الشَّیْطانُ لِرَبِّهِ کَفُوراً\E( سوره اسراء آیه 27).

[6] ( 3). البسوا الثیاب من القطن فانه لباس رسول اللّه( ص) و لباسنا.

[7] ( 4). الکتان من لباس الانبیاء و ینبت اللحم.

[8] ( 1). أما البول فلا بد من غسله.

[9] ( 1). التمر و اللبن صحة البدن.

[10] ( 2). فاذا فعلت ذلک فلا تقم قائما و لا تجلس جالسا و لکن تمیل على یمینک ثم انهض للبول اذا فرغت من ساعتک شیئا فانک تامن الحصاة باذن اللّه.

[11] ( 1). عن ابی بکر قال: سألت ابا جعفر( ع) کیف اصنع اذا أجنبت، قال، اغسل کفیک و فرجک و توضأ وضوء الصلاة ثم اغتسل.

[12] ( 2). ثم اغتسل و اشرب من ساعتک شیئا من المومیائی بشراب العسل ...

[13] ( 1). عن الصادق( ع): رجل یقع على امراته و هى طامث فلیتصدق على عشرة مساکین

[14] - مجموعه مقالات قرآن و طب، ج‏3، ص: 167

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی