علل سوزش ادرار و درمان آن

علل سوزش  ادرار و درمان آن 

 سوزش ادراد غالباً از گرمی  کبد است و یا از زخم های ایجاد شده در مجاری ادرار مثل کلیه و مثانه. زیاده روی در مصرف اغذیه گرم، تند، و سرخ شده و غیر مفید باعث گرمی کبد شده و این مشکل را ایجاد می کند.

غلبه صفرا و حرارت کبد که روى کلیه‏ ها اثر گذاشته و نشانه آن سوزش همراه با رقیق شدن ادرار است. درمان آن علاوه بر مصرف مبرّدات و تصفیه کننده‏ هاى کبد و داروهاى مفتح مانند کاسنى و شربت بنفشه و اسفرزه و مانند آن که از سوى پزشک تنظیم مى‏گردد، کمک گرفتن از روش حقنه است.[1]

عفونت کلیه و حالب عموما بى صدا است. عفونت مثانه مى‏ تواند تکرار ادرار، سوزش‏ ادرار، شب ادرارى و گاه زور و پیچ مثانه ایجاد کند.

علل و درمان باد کردن شکم

علل و درمان باد کردن شکم

از عارضه های برخی بیماری ها مپکه اخیراً زیاد دیده می شود، باد کردن شکم خانم هاست که دیگران به شک می اندازد که شاید حامله باشد، ولی در واقع نوعی مشکل زنانه می باشد. این عارضه با آزمایش و سونوگرافی و عکس قابل تشخیص نیست، اما علت اصلی آن مشکلات کبدی است.

البته برخی بیماریها هم در بزرگ شدن شکم تأثیر دارد. اما علل و درمان آن.

سوء قنیه‏

سوء قنیه در اثر سوء مزاج یا ورم‏هاى درمان نشده و انسدادهاى کبدى بوجود مى‏ آید.

بیماریهایى مانند سوء قنیه و یرقان مى‏تواند پیش‏درآمدى براى ورم‏هاى سخت و سرطانى کبد باشد.

درمان نفخ شکم و معده

درمان نفخ شکم و معده

نفخ یا باد شکم اصطلاحی پزشکی برای تعریف آزاد شدن گاز از دستگاه گوارش و خاج شدن آن از طریق معد مورد استفاده قرار می گیرد. نفخ شکم (باد شکم) در زبان عامیانه با نام های دیگری همچون گوز، چس، بو و … نیز شناخته می شود. باد شکم و خارج کردن آن امری نرمال و طبیعی همچون عرق کردن، تنفس و تپش قلب می باشد. در همه افراد حتی آنهایی که حس نمی کنند در روز باد شکم خارج می شود. برطبق تحقیقات بطور متوسط روزانه 15 مرتبه باد از شکم افراد خارج می گردد.

باد شکم پرتعداد و شدید(مفرط) می تواند باعث ناراحتی، خجالت و یا استرس بخصوص هنگامیکه نزدیک سایر افراد بوده و یا درمهمانی و مکان های اجتماعی می باشید، شود. پزشکان معتقدند در بیشتر موارد این مشکل را می شود با تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی کنترل نمود.

دلایل باد شکم (نفخ شکم)

درمان زردی نوزادان

درمان زردی نوزادان

زردی نوزادان به انگلیسی: (neonatal jaundice) یا هیپربیلی‌روبینمی نوزادی یا ایکتر نوزادی به معنی زرد شدن رنگ پوست نوزادان می‌باشد. تمام نوزادانی که بدنیا می‌آیند، دچار درجاتی از بالا رفتن سطح بیلی‌روبین خون می‌شوند (یعنی بیش از ۲ میلیگرم بر دسی‌لیتر)، اما تنها نیمی از نوزادان ترم زردی قابل مشاهده پیدا می‌کنند که در سطح بالای ۵ میلی‌گرم بر دسی‌لیتر قابل مشاهده است (در بزرگسالان وقتی بیلی‌روبین به ۲ میلیگرم بر دسی‌لیتر می‌رسد، زردی آشکار می‌گردد). نوزاد ترم در پزشکی به نوزادانی گفته می‌شود که ۳۷ هفته یا بیشتر را در رحم مادر گذرانده باشند. درصد زردی در نوزادان نارس به ۸۰٪ کل نوزادان می‌رسد.

زردی در نوزادانی که بیماریی ندارند نباید بیش از دو هفته در نوزادان ترم(۳۷ هفته و بالاتر) یا بیش از سه هفته در نوزادان نارس (زیر ۳۷ هفته) طول بکشد. در صورتی که با چنین مواردی روبرو شویم، حتماً باید پوشک نوزاد را بررسی کنیم تااگر مدفوع حالت گچی (بی‌رنگ) داشت یا ادرار پررنگ شده بود و به پوشک رنگ می‌داد، دنبال زردی‌های خطرناکتر انسدادی برویم. در زردی طول کشیده باید حتماً میزان بیلی‌روبین کونژوگه اندازه گرفته شود. CBC از نظر بررسی همولیز لازم است. گروه خونی مادر و نوزاد باید تعیین شود و تست کومبس مستقیم از نوزاد گرفته شود، در مورد تزریق روگام هم باید از مادر پرسش انجام گیرد. بررسی بیماری‌های متابولیک نوزادان (با توجه ویژه به هیپوتیروئیدی) از اصول تشخیصی زردی طول کشیده نوزادان می‌باشد. میزان آستانه بیلی‌روبین کونژوگه برای انجام اقدامات بالا ۲۵ میکرومول بر لیتر (حدوداً ۲ میلیگرم بر دسی‌لیتر) می‌باشد.