درمان اعتیاد به تریاک(افیون)
درمان اعتیاد به تریاک(افیون)
اعتیاد به تریاک که یکی از معضلات بشر امروزی است و توطئه صهیونیسم برای به زانو در آوردن جوامع عقب مانده می باشد، این ماده بدن فرد مصرف کننده را به شدت به سردی سوق می دهد، و رطوبت بدنش را می کاهد، یبوست شدید در او ایجاد می کند و عوارض شدید غلبه سودا را در فرد ایجاد می کند. سمی که از طریق تریاک وارد خون می شود بدن را ضعیف کرده و فرد را به شدت وابسته به آن می کند به طوری که قدرت ترک آن بسیار سخت می شود.
تریاک یک ماده مخدّر است، سؤالی که پیش می آید این است که مخدّر چیست؟
مُخَدَّر: (ع. ص). بى حس کننده و سست نماینده اعضاء. (ناظم الاطباء). دوایى است که قابلیت تام را براى تأثیر قوه نفسانیه از روح سلب مىکند. (کشاف اصطلاحات الفنون). به داروهایى اطلاق شود که سبب بى حسى و رخوت و سستى گردد چون هروئین، تریاک، کوکائین و غیره که در طب براى بى حسى و کاهش احساس درد بکار آید و مصرف مکرر غالب آنها موجب اعتیاد و دوام استعمال مخدرها موجب بروز نوعى جنون و اختلالات عصبى مىگردد. در پرده نشاننده. (غیاث).[1]
تریاک در پیری
برخلاف نظر بعضى از افراد تحصیل کرده که معتقدند کشیدن تریاک در سنین بالاتر از چهل سالگى براى انسان مفید است اعتیاد به کشیدن تریاک بخصوص براى افراد مسن ضررهاى قابل توجهى دارد از جمله کم شدن هوش و حافظه- کم شدن اشتها- تنگ شدن کرونر قلب- از کار افتادن زودتر از موقع دستگاه تناسلى و نقصان ترشحات غدد باز و بسته بدن مى باشد.[2]
تاریخچه اعتیاد در ایران
تا قبل از دوره صفویه، اعتیاد به مصرف شراب باب بوده و پس از آن افیون جای خود را به شراب داده. مثلاً حکیم جرجانی که قبل از صفویه می زیسته چیزی درباره درمان اعتیاد به تریاک نگفته، بلکه از استفاده ی دارویی آن سخن گفته.
ظاهرا بر اساس مطالعه اجمالى منابع تاریخى و مندرجات برخى کتب طبى از جمله همین رساله افیونیه و نیز کتاب سیریل الگود چنین استنباط مى شود که متأسفانه موضوع اعتیاد به تریاک در دوره صفویه کم و بیش لااقل نزد برخى طبقات اجتماعى شیوع داشته است. کسانى از پزشکان و مؤلفین کتب طبى و علوم پایه پزشکى (که بلحاظ اخلاقى نام بردن از آنها صحیح نیست) نیز گرفتار این معضل بوده اند و حتى علاوه بر تریاک از داروهاى ترکیبى دیگر مثل معجون فلونیا (که شامل تخم شاهدانه و شیرابه خشخاش بوده و به عنوان داروهاى مسکن در پزشکى کاربرد رسمى داشته است) به عنوان مخدر استفاده مى کرده اند. (در این مورد در کتاب اطباى عهد مغلیه نوشته حکیم سید على کوثر چاندى پورى- انتشارات همدرد آکادمى- کراچى پاکستان به عنوان مثال در مورد سرنوشت اعتیاد یکى از مؤلفین مورد اشاره مطالبى به تفصیل آمده است.)[3]
علایم و نشانه هاى شخص معتاد عبارتند از:
1. تغییرات شخصیتى و خلق و خوى فرد معتاد: بىتفاوتى نسبت به کار و مسئولیت ها، اجتناب از حضور در جمع دوستان و خانواده، شبها بیدار ماندن تا دیروقت، نامنظم بودن در کارها، بدقولى با دیگران، تمایل به پنهانکارى، دروغگویى، دادن وعده هاى دروغ، دزدى به علت مشکلات مالى یا براى فراهم کردن مواد مصرفى، بى تفاوتى به قواعد و مقررات اجتماعى، بى تفاوتى به اصول اخلاقى و ارزش هاى مذهبى و خیالبافى و دچار اوهام شدن.
2. تغییرات فیزیکى و جسمى فرد معتاد: لرزش دست، کم اشتهایى، لاغرى، مشکلات دستگاه گوارشى و یبوست، کبود شدن اطراف لب ها و چشم ها، از دست دادن استعداد و حافظه، عدم تمرکز و اختلال حواس، ناتوانى جنسى، خستگى و افسردگى و در بعضى موارد: بى خوابى، عصبانیت زیاد، کم تحملى، ناتوانى در صحبت کردن عادى و گاهى اختلالات و مشکلات ریوى مانند: تنگى نفس یا آبریزش مداوم از چشم یا بینى و صدمات جدى به قلب، ریه و کلیه، ابتلا به انواع سرطان ها و زمینه سازى براى بیمارى هایى مانند: ایدز، هپاتیت، سل و دیگر امراض مسرى.[4]
مراحل درمان اعتیاد
بنابراین معتاد افیون را البتّه مىباید ترک کرد امّا ترک آن به یک دفعه مستلزم ضرر عظیم است حالا و ارتکاب، مستلزم ضرر اندک مالا و ارتکاب آن اولى است از ترک بالکلیّه؛ جهت آنکه اگر چه هر دو مستلزم ضرر کلّىاند امّا این، حالا و آن، مالا و هیچ عاقل ترجیح حال یقین الوقوع بر مآل غیر یقین الوقوع نکند؛ جهت آنکه (هر روز فى الجمله ضررى مى رساند چون) ضرر کلّى بالفعل واقع نیست و احتمال عدم وقوع دارد و از این جهت است که ترک بالکلیّه نمىکند الّا جسور متهوّر که اعمال عقلى و نظرى و کسبى نکند و به حسب استقراء معلوم شده که معتادین اکثر اصحاب فهم و عقل و رأى صائب مى باشند و قلیلى که معتاد مى شوند از آن قبیل اند که خود تمیزى ندارند امّا تقلید اهل تمیز مى کنند و حال ایشان مثل حال درودگر (ى) بوزینه است و شرذمه مردم هستند که لایق تقلید نیستند که نه از اهل تمییز اند و نه از اهل تقلید و معلوم نیست که افعال ایشان اختیارى باشد.
بعد از تمهید این کلام مى گوییم که به حسب قوانین عقلیّه و شرعیّه ترک آن واجب است و چون بالکلیّه فى الحال ترک نمى توان کرد که از توهم ضرر مى یابد باید که چنانچه حصول آن به تدریج شده زوال آن هم به تدریج مى باید کرد چنانچه هم بقراط گفته است: «الابدان الّتى تهزل فى زمان طویل ینبغى ان یکون اعادتها بالتّغذیه الى الخصب بتمهّل و الابدان الّتى ضمرت فى زمان یسیر ففى زمان یسیر».
ما حصل آنکه بدنهائى که در زمان دراز لاغر شده باشند مانند مدقوقین، در زمان دراز به حال خود عود مى کنند در تغذیه، و آنچه در زمان اندک فرو نشسته باشند مانند محمومین به حمى محرقه، عود ایشان به تغذیه در زمان اندک است، پس باید که اعاده بدن به حال اوّلى در بدنى که از اعتیاد، ضعیف و کاسته شده باشد به تدریج باشد و تدریج تواند بود که به تقلیل باشد یوما فیوما و تواند بود که به تعویق باشد یعنى تأخیر زمان شرب، فرضا امروز اوّل صباح خورده باشد فردا بعد از طلوع صبح به زمان اندک و اگر چه دقیقه ساعتى باشد چنانچه در یک ماه یک ساعت به تعویق اندازد فرضا، بعد از آن جهد کند که زیاده از آن، چنانچه در چهار دقیقه و پنج دقیقه کم مى کند و على هذا بدان مرتبه رساند که در ماه دوم دو ساعت دیگر، یا سه ساعت به عقب افتد، بعد از آن، مدّت تعویق بدین دستور کمکم مىکند تا چنان شود که شش ساعت، دوازده ساعت شود و هرگاه که یک شبانه روز رسد ترک بسیار آسان شود. و هرگاه چهار شبانه روز بگذرد و تشویش نرسد، معلوم باشد که بالکلّیه ترک شده؛ جهت آنکه عوارضى که در زمان ترک پیدا مى شود از قبیل بحارین امراض حادّه از چهار روز نمى گذرد و این به تجربه معلوم شده. و اگر در تأخیر زمان چنان کنند که یک ساعت نجومى به تأخیر اندازد و مدّتى بر این بگذرانند تا طبیعت بر آن قرار گیرد و بعد از آن یک ساعت دیگر تأخیر مى کنند و على هذا شاید.[5]
داروی های گیاهی برای مردم در بازیابی اعتیاد
تعدادی از درمان های گیاهی که ممکن است به افراد در بهبودی اعتیاد کمک کند وجود دارد از جمله :
چای بابونه
چای بابونه ،نشان داده شده است که اثرات سودمندی دارد. حتی در بخش کشاورزی هم ،برای درمان گیاهان استفاده می شود . مزایای این گیاه که ممکن است افرادی که در دوره نقاهت بعد از یک اعتیاد از آنها استفاده می کنند عبارتند از:
یک فنجان چای بابونه قبل از خواب می تواند به خواب بهتر افراد در شب کمک کند. این می تواند در افرادی که معمولا با بی خوابی مقابله می کنند بسیار مفید باشد.
باعث تسکین درد معده میشود.
همچنین می تواند به کاهش علائم سندرم روده تحریک پذیر کمک کند.
این می تواند به عنوان یک ملین ملایم عمل کند.
همچنین گفته می شود که اثر ضد التهابی و ضد باکتریایی خفیف هم دارد.
اگر مردم درنوشیدن مقدار بیش از حد این گیاه افراط کنند باعث استفراغ در آنها می شود.
خار شیر
خار شیر ،برخی از ارزش
آن بر روی کبد است اما مصرف زیاد آن باعث آسیب به کبد می شود. این یک درمان قطعی
برای بیماری کبد الکلی نیست ولی ممکن است عملکرد کبد را بهبود بخشد. تعدادی از
مزایای دیگر این گیاه : برای کمک به افراد مبتلا به دیابت نوع II ،برای مدیریت قند خون
به طوری موثراست.این می تواند در درمان مشکلات کیسه صفرا نیزمفید باشد.ممکن است به
کاهش میزان کلسترول بد درخون کمک کند. ادعاهایی هم وجود دارد مبنی بر اینکه می
تواند خطر ابتلا به برخی سرطان ها را کاهش دهد.
پژوهش ها هنوز به اندازه کافی به اثر خار شیر و تعیین اثربخشی آن اطلاعات کافی بدست نداده اند.
اثرات جانبی احتمالی مرتبط با این گیاه نیز وجود دارد از جمله:
واکنش های آلرژیک به
شاخ و برگ گیاهان واین می تواند با داروهای تجویز شده تداخل ایجاد کند.
درافراد ممکن است احساس
نفخ داشتن را ایجاد کند. اسهال و تهوع هم از دیگر اثرات این گیاه می
تواند باشد.
قاصدک
برای کسانی که در
کشورهای غربی زندگی می کنند قاصدک را در باغ خود می رویانند واستفاده از آن بسیار
شایع است. برای بسیاری از مردم ،این گیاه علف هرز در نظر گرفته شده و آنها به طور
منظم ممکن است وقت خود را صرف از بین بردن آن از تکه های گل خود کنند. قاصدک در
واقع یک گیاه قابل توجه است و برای قرنها به عنوان یک داروی گیاهی استفاده میشده
است و ازآن اغلب به عنوان چای، مصرف شده است. از مزایای بالقوه این گیاه عبارتند
از:
سم زدایی کبد
باعث هضم غذا
در درمان برخی از بیماری های پوستی از جمله آکنه
برخی از عوارض جانبی بالقوه منفی قاصدک عبارتند از:
می تواند نشانه های سوء هاضمه اسید معده را تشدید کند.
برخی از افراد می توانند از واکنش آلرژی به گیاه رنج ببرند.
ممکن است باعث برخی از انواع عفونت های انگلی شود.
درخت چهل سکه
آن دسته از افرادی که
در ماه های اولیه بهبودی از اعتیاد هستند، اغلب اوقات از تفکر فازی و ناتوانی در
تمرکز مناسب شکایت می کنند. یکی از درمان های گیاهی که ممکن است ارزش زیادی برای
افراد مبتلا به این علائم ناخوشایند باشد درخت چهل سکه است، زیرا گفته می شود که
برای افزایش عملکرد ذهنی مفید است. دیگر مزایای بالقوه این گیاه عبارتند از:
برای بهبود حافظه کوتاه
مدت
افزایش سطح انرژی افراد
باعث تشویق گردش خون محیطی
برای درمان سرگیجه
باعث بهبود در جذب گلوکز
برخی از عوارض جانبی بالقوه ناخواسته از این داروی گیاهی نیز وجود دارد که عبارتند از:
باعث تهوع و استفراغ
باعث رقیق شدن خون
باعث بی قراری در برخی افراد می شود.
ممکن است باعث ناراحتی شکمی شود.
ممکن است باعث تپش قلب شود.
درخت جینسینگ
جینسنگ یکی دیگر از
درمان های گیاهی است. اعتقاد بر این است که به بهبود عملکرد شناختی می پردازد.
مزایای دیگر این گیاه عبارتند از:
سطح انرژی را افزایش
دهد وعلت این که چرا از آن در بسیاری از نوشابه های انرژی زا اضافه می کنند
این است.
به عنوان یک داروی مقوی
غرایز جنس
خواص آنتی اکسیدان دارد.
در درمان آنفلوآنزا.
به عنوان یک ضد التهابی خفیف عمل می کند.
برخی از عوارض جانبی منفی در ارتباط با جینسنگ عبارتند از:
باعث بی خوابی
باعث تداخل با داروهای ضد افسردگی ،حتی ممکن است باعث یک قسمت ازجنون شود
دربرخی ازافراد ممکن است سردرد را تجربه کنند.
این می تواند فشار خون بالا (فشار خون بالا) و یا افت فشار خون (فشار خون پایین) را باعث شود.
در برخی از افراد، درد پستان را پس از مصرف این دارو تجربه می کنند.
خون دماغ شدن.
ممکن است مردم دراثر مصرف بیش از اندازه این دارو به تپش قلب، لرزش، سرگیجه دچار می شوند.
گل شور
شور گل (passiflora) یکی دیگر از گیاهانی
است که ممکن است به افرادی که در دوره نقاهت بعد از یک اعتیاد هستند کمک کند.
مزایای این داروی گیاهی عبارتند از:
باعث تقویت سیستم عصبی می شود
باعث بالا بردن علائم افسردگی خفیف می شود.
این می تواند به بی خوابی کمک کند.
ممکن است در درمان اختلالات عصبی و اضطراب مفید باشد
مردم ادعا می کنند که آن برای کاهش تنش در بدن موثر است.
این می تواند به عنوان یک ضد التهابی خفیف به کاررود.
عوارض جانبی بالقوه منفی این داروی گیاهی عبارتند از:
ممکن است باعث سرگیجه شود.
برخی از افراد در می یابند که این گیاه باعث می شود که آنها احساس کسل کننده کمی داشته باشند . اگر مردم در حال رانندگی یا کار با ماشین آلات هستند نباید گل شور را مصرف کنند.
این می تواند به حملات سردرگمی منجر شود.
بعضی از مردم تجربه نامنظم شدن ضربان قلب را داشته اند.
ممکن است باعث خارش شود.
ممکن است باعث تورم شود.
این را هرگز نباید در دوران بارداری استفاده کرد.
هنگام تغذیه نوزاد با شیر مادر می توانید از گل شور استفاده کنید.
راهکاری برای ترک اعتیاد
معتادان به تریاک و مواد مخدر می توانند جهت ترک اعتیاد دانه های اسپند را بو داده و بعد کوبیده، با عسل مخلوط کرده ، میل نمایند.
درمان مسمومیت با تریاک
خوردن مخلوطی از شوید(شبیت ، شویگران) و عسل مسمومیت را درمان و در صورت مداومت ایجاد استفراغ می نماید.
کسی که با تریاک مسموم شده باشد قبل از خارج شدن از معده او می توان مقداری عسل را در آب گرم حل نموده و به او خورانید و او را وادار به استفراغ نمود تریاک از معده او خارج شده و از خطر سم رهایی می یابد.
خوردن تره با عسل پادزهر سموم مخصوصأ مسمومیت های غذایی است.
درمان اعتیاد
امّا در صورتى که خداى نکرده معتاد شده اید و تصمیم به ترک گرفته اید؛ ضمن مصرف داروى ترک که شرح خواهم داد، باید از آبلیمو، شربت لیمو، شربت خمار، رب غوره، چربى جات، مغز، ریوند چینى و دم کرده ى سنبل الطیب استفاده کنید.
به عنوان داروى ترک نیز باید هر روز صبح و عصر آب جوشانده ى ریشه ى زرشک و آبلیمو میل فرمایید.
* تخم تاتوره ى سیاه 5 گرم و زنجبیل و ریشه ى ریوند چینى از هرکدام 10 گرم را نرم بسایید، بعد با کمى آب زرشک خمیر کرده و حب هایى به شکل دانه هاى تسبیح و به اندازه ى یک عدد نخود بسازید و روزى یک تا سه عدد از آن را میل کنید و اگر بازهم در طول روز احساس خمارى کردید، در آن هنگام نیز یک عدد میل فرمایید.
* هر روز به جاى صبحانه انگور یا آب انگور فراوان بخورید و تا ظهر هیچ چیز دیگرى میل نکنید و این کار را تا 40 روز ادامه دهید.
* مقدارى یونجه ى تازه را با مقدارى الکل سفید در ظرفى سر بسته بریزید تا حدود 60 روز بماند، بعد بدین ترتیب شروع به مصرف کرده و هر مرتبه که خمار شدید یک فنجان از آن را با آب مخلوط کنید و بنوشید و فورا از تریاک استفاده کنید تا بدتان بیاید و بدین گونه ترک نمایید و در طول مدتى که داروى ترک را استفاده مى کنید هر روز صبح قبل از خوردن هر چیز دیگرى یک فنجان آب جوشانده ى ریوند چینى بنوشید و به جاى صبحانه انگور فراوان یا آب انگور بخورید و تا ظهر هیچ چیز دیگرى میل نکنید.
* زیره ى سیاه، آمله ى مقشر، بسباسه، بهمن سرخ، بهمن سفید، جوزبویا، خولنجان، دارچین، زنجبیل، دارفلفل، زرمباد، سورنجان، سیاهدانه، سعد کوفى، زعفران، شقاقل، عاقرقرها، عود الطیب، فوفل، مغز قرص کمر، میخک، هل قراب، هل سبز و سفید، نعناع خشک، بلوط، زنیان، بزر البنج، جفت، مازو، هسته ى انگور، تخم خشخاش، گل شقایق و مقل ارزق از هرکدام 5 گرم، همه را نرم بسایید، بعد با 500 گرم عسل صافکرده ى بدون موم مخلوط کرده، سپس آن مخلوط را در دو عدد ظرف به نسبت مساوى تقسیم کنید و اگر تریاک را مىکشید به اندازه ى مصرف یک روز و اگر مىخورید به اندازه ى مصرف 2 روز خود را از همان تریاک با یک قسمت از دارو مخلوط و شروع به مصرف کنید. بدین طریق که 5 روز اول، صبح، ظهر و شب، هر مرتبه یک قاشق شربتخورى و 5 روز دوم صبح و شب، هر مرتبه 1 قاشق شربتخورى، سپس 5 روز سوم، صبح و شب، هر مرتبه 1 قاشق چاىخورى و از روزهاى بعد، هر روز صبح 1 قاشق چاىخورى میل کنید و هرگاه و در هر مرحله و مقدار خوراک که قسمت اول دارو تمام شد، قسمت دوم دارو را بدون اضافه کردن تریاک مصرف کرده (چون مواد گیرنده ى لازم در خود دارو وجود دارد) و این دارو را تا آخرین قطره تمام کنید، ضمنا اگر اعتیاد به مواد دیگرى بجز تریاک دارید، امتحان کنید و ببینید در شبانهروز چه مقدار تریاک را اگر جایگزین مواد مصرفى خود کنید جاى آن مواد را پر مىکند، لذا به اندازهى مصرف 1 روز خود تریاک را با دارو مخلوط و به همین دستور عمل کنید.
بهتر آن است که از شروع مصرف این دارو با دوستان و آشنایان اهل اعتیاد رابطه نداشته باشد. در ضمن توصیه مى شود که پس از ترک به مراکز باز پرورى مراجعه کرده و در کلاس هاى مخصوص شرکت کنید تا ارشاد شده و پس از این هرگز به طرف اعتیاد کشیده نشوید. [6]
اعتیاد به مواد مخدر و اعتیاد آور مانند تریاک، بنگ، هروئین، حشیش و غیره ایجاد یبوست مى نماید.[7]
از چیزهاى تجربه شده براى ترک تریاک آن است که این معجون را بسازند: زعفران، دانه نیل، از هرکدام پنج مثقال، شاهدانه بیست مثقال، بزر البنج سفید، دارچینى، اذاراقى از هرکدام دو مثقال، زبان گنجشک تلخ دوازده مثقال، قطران چهل و پنج مثقال، عسل مصفى هفتاد مثقال، آنها را بنا بمعمول خمیر مى کنند و هر روز باندازه یک جو از تریاک مى کاهد و نیم مثقال از این معجون مى خورد و بیش از یک و نیم مثقال در روز نباید بخورند ضمنا وقت استعمال تریاک را هر روز کمى بتأخیر مى اندازند تا بکلى ترک شود و از داروهاى تجربه شده این است که دانه اسپند را با روغن دنبه سرخ مى کنند تا نزدیک بآن شود که آتش بگیرد سپس آن را با زبان گنجشک و شقاقل با عسل معجون مى سازند و حد اکثر اندازه خوراکش باندازه یک تخم مرغ است و بدان که جانشین تریاک بزر البنج است و زیان تریاک در آن نیست و این فضیلت را دارد که در اخبار آل محمد علیهم السلام بر آن نص وارد شده و آن را در نسخه دواء الجامع وارد کرده و تریاک را از آن حذف کرده اند درحالىکه این نسخه اى از برشعثا است (چنانکه گذشت در نسخه برشعثا تریاک بکار مى رود. مترجم) اما در اخبار ابدا از آن یاد نشده و در آنچه که بما رسیده امر بآن نفرموده اند.[8]
در جاى دیگرى از این رساله عماد الدین مى نویسد که یکبار موفق به درمان یک معتاد به تریاک با چوب چینى شده است عماد الدین در یک چنین کارهائى تبحر فراوان دارد:
«خواجه اى از فرزندان خواجه شمس الدین محمد همدانى، بیست سال تمام به تریاک معتاد و هر روز مقدارى زیاد از آن مصرف مى کرد. من دو خوراک چوب چینى از برایش تجویز کردم که پس از آن بکلى معالجه شد و سلامت سابق خود را باز یافت»[9]
[1] - خلاصة الحکمة، ج3، ص: 482
[2] - گیاهان دارویى و نحوه کاربرد آنها براى بیماریهاى مختلف در طب سنتى، ص: 94
[3] - آتشک، ص: 4
[4] - دائرة المعارف گیاه درمانى ایران، ص: 1022
[5] - رساله افیونیه، ص: 73
[6]- دائرة المعارف گیاه درمانى ایران، ص: 1022
[7] - طب سنتى خسروى: درمان بیماریهاى مختلف با گیاهان دارویى و مواد طبیعى، ص: 87
[8] -دقائق العلاج، ج2، ص: 464
[9] - طب در دوره صفویه، متن، ص: 64
