بیماری
لینکن پلان و درمان آن
لیکن پلان (Lichen planus) یا خزه پوستی یک بیماری التهابی نسبتاً شایع پوست
و مخاط است. اگرچه این بیماری غالباً در افراد میانسال رخ میدهد، اما احتمال
ابتلا در هر سنی وجود دارد.
یکن پلان یک بیماری خودایمنی است. این بدان معنی است که سیستم ایمنی بدن در طی
این بیماری علیه بخشهای طبیعی پوست، مخاط، مو و یا ناخن خود فرد فعال میشوند.
البته گاهی اوقات این روند بر اثر ورود یک عامل خارجی مثل دارو یا یک عامل میکربی
آغاز میشود. به نظر نمیرسد توارث و تغذیه در ایجاد آن نقشی داشته باشند.
علت اصلی این بیماری
تاکنون ناشناخته باقی مانده است. قابل ذکر است که این بیمای واگیردار نیست. یعنی
از شخصی به شخص دیگر انتقال نمی یابد و استرس می تواند این بیماری را بدتر کند. این
امکان نز وجود دارد که این بیماری با ویروس هپاتیت c ارتباط داشته باشد. این ویروس عامل ایجاد بیماری
های کبدی است. بعضی از داروها نیز امکان به وجود آمدن این بیماری را افزایش می
دهند که باید با پزشک در این مورد مشورت کرد.
لیکن پلان معمولاً با ضایعات برجسته بنفش رنگی که اغلب بسیار خارش
دار هم هستند بروز میکند. هرچند در افراد مختلف ممکن است به اشکال گوناگون تظاهر
پیدا کند.
این بیماری هر نقطهای از بدن را ممکن است درگیر کند اما معمولاً
بطور کلاسیک مچ دست و پا را درگیر میکند. گاه در محل خراش پوست ضایعات لیکن پلان
ایجاد میشود که به این پدیده فنومن کوبنر میگویند. ممکن است تنها ناحیهای از مچ
دست و پا درگیر باشد و یا اینکه برعکس تقریباً تمام سطح پوست مبتلا باشد. این
بیماری ممکن است مو، ناخن و بخصوص مخاط دهان و ناحیه تناسلی را هم درگیر کند.
درمان اول
لیکن پلان یک بیماری مزمن
است اما در بسیاری از موارد طی دو سال کاملاً از بین میرود. در درمان این بیماری
معمولاً از کورتون موضعی و گاهی از استرویید خوراکی استفاده میشود،
اغلب میتوان خارش را با آنتی هیستامین خوراکی کنترل کرد و ظاهر ضایعات را بهبود بخشید.
درمان پیشنهادی طب سنتی
اصلاح مزاج و تنظیم تغذیه و انجام حجامت یا خونگیری های متناسب (حجامت ، فصد یا
زالو دمانی)در برنامه درمانی خیلی موثر است.و برای ارائه برنامه درمانی معاینه
بیمار توسط یک پزشک با تجربه طب سنتی ضروری است تا با توجه به نوع و وسعت سوء مزاج
(بیماری )برنامه درمانی ارائه شود ، پرهیز از مصرف سردیجات و مصرف مواد غذای
گرمیانه و پرهیز از مصرف مواد غذایی مضر قدم اول است.
البته انجام حجامت نقش محوری در درمان این بیماری دارد.
اقلام و اغذیه مضر و خطرناک
روغن نباتی / روغنهای مایع / کرهی گیاهی و مارگارین / نوشابه / سس مایونز / گوشت
گاو و گوساله / سوسیس و کالباس / پیتزا و همبرگر
• پرهیز غذایی
• گروه اول : اغذیهی فوقالعاده مضر – (به هیچ وجه مصرف نشود):
1-روغن نباتی 2- روغن مایع 3- کرهی گیاهی 4- نوشابه 5- گوشت گاو و گوساله 6-
سیگار 7- سس مایونز 8- ماکارونی 9- سوسیس و کالباس 10- موز 11- پیتزا و همبرگر 12-
پفک و چیپس
• گروه دوم: اغذیهی مضر (حتی المقدور مصرف نشود):
1- قند و شکر 2- لبنیات پاستوریزه 3- گوشت مرغ (ماشینی) 4- شیرینی قنادیها 5-
آدامس 6- شکلات و کاکائو7- بیسکویتها و آب نباتها 8- نان فانتزی (باگت) 9- تخم مرغ
(ماشینی) 10- سرکه و آب – غورهی شیمیایی (کارخانهای) 11- آب لیمو و رب شیمیایی
(کارخانهای) 12- بستنی کارخانهای 13- کشک و آب میوهی شیمیایی (کارخانهای) 14-
کنسرو و کمپوتهای کارخانهای 15- نان سفید (لواش و بربری و تافتون) 16- چای پررنگ
17- برنج
• غذاهای معتدل
نان فطیر – نیمرو – نان فرنی – سبزی خوردن – شیر تازه – کوفته (با گوشت گوسفندی)-
شیر ترش – آبگوشت شیر (مانند آبگوشت معمولی به جای آب، شیر استفاده شود) – گوشت
بره – آبگوشت لپه (سیب زمینی، پیاز، لیمو عمانی، لپه، گوشت گردن) – گوشت مرغ خانگی
– دست و پاچه بال و گردن مرغان – خاکشیر – بادام – آش زیره و شله بریان – آب باران
مناطق کوهستانی – انار شیرین – زرد آلو – به – خرمای نیم رسیده – بنفشه – شیب
شیرین – کوکوسبزی – آبگوشت بزباش (گوشت گردن، دنبالچه، سبزیهای: تره، جعفری،
شنبلیله، پیاز، سیر، سیبزمینی، نخود، لوبیا) – فرنی
• غذاهای سرد
کاهو – شفتالو – سبزی پلو با ماهی – آب غوره – آلو – خوراک مرغ- سرکه – انار ترش –
زرشک پلو با مرغ – خیار – سیب ترش – ته چین (با گوشت گاو) – اسفناج – توت فرنگی –
املت- قارچ – سنجد سالاد کاهو- کدو – زالزالک – دوغ – کلم قمری – نشاسته – نوشابه
– پنیر تازه – جو – آبگوشت به (مانند آبگوشت معمولی و به جای سیب زمینی از به
استفاده میشود) – تخم مرغابی – برنج – گوشت گوساله – باقلا – آبگوشت همه جوره
(بادنجان، قارچ سیبزمینی، پیاز، سیر، گوشت) – گوشت گاو – ماش – آب گوشت کلم سنگی
(مانند آب گوشت معمولی به جای سیبزمینی کلم سنگی) مدر و برای دفع سنگ کلیه بسیار
نافع است – گوشت اردک – بادنجان – گوشت ماهی – لوبیا – کله – گوشت بز- مغز –
ماکارونی – آب گوشت سرکه (ماند آب گوشت معمولی و به جای آب سرکه ریخته شود) – دل –
چلوکباب (با گوشت گوساله و گاو)– کشک بادمجان قره قوروت – آش رشته – ریواس – آش جو
– آش سماق و ناردانه – سوپ مرغ – آش ریواس – خورشت بادمجان – آش زرشک – کوکو سیبزمینی
– آش غوره – شیر برنج – کباب (گوشت گاو) – سالاد الویه (خیلی سرد) – آب جشمهها –
لوبیا پلو ( خیلی سرد) – گوجه فرنگی- کاسنی – کیوی – بامیه – پنیر – کشک – چای –
سیب زمینی – زرشک – هندوانه – شاهتوت – ذرت – باقالا – آبغوره – آبلیمو – سماق –
سنجد- ساندویچها – تن ماهی – انواع کنسروها – روغن نباتی – انواع سالادها – ماست –
سس سفید – قارچ – کدو – کلم قمری – نان جو- نان توست – نان تافتون – دنبلان – میگو
• غذاهای گرم
تخم مرغ خانگی – حلیم – نخود آب و آب گوشت – فسنجان – بریانی – قلیه ماهی – کره –
گلابی – انگبین (عسل) – مربا – گوشت – آهو- فالوده – خامه – گوشت خرگوش – آب شور-
رنجبیل – توت سفید (شیرین) – آبگرم – آبگوشت زیره (مانند آب گوشت معمولی + لیمو
عمانی+ آلو + زیرهی فراوان) – گل سرخ – انجیر- مغز بادام شور- رطب گرم و مقوی-
مسهل بلغم و سودا – کرفس – انجیر خشک – ترخون – گردو – آبگوشت نخود (گرم مقوی)-
نعناع – گندم – ترتیزک – مغز بادام شیرین – آبگوشت مغز دانهها (گوشت قلوهگاه +
سینه+ بادام، پسته، گردو+ سیبزمینی) – نخود – سوسن – تره – پیاز – نیشکر- سیر –
پسته – آبگوشت خربزه (مانند آب گوشت معمولی و به جای خربزه) – زردک – فندق – زیتون
سیاه – نبات – نمک- گلاب – گوشت گنجشک – چلوکباب (با گوشت گوسفندی) – گوشت بلدرچین
– گوشت خروس – گوشت شتر – گوشت کبوتر – قیمه – گوشت ماهی شور – خاگینه – دارچین –
فلفل – نارگیل- ریحان – ارده – شیره انگور – قهوه – گردو – کدو حلوایی – زیره سیاه
بادام زمینی – زرد چوبه – شلغم – روغن حیوانی – سیاهدانه – خربزه – کنجد – کاکائو
– شکلات – نسکافه – سرشیر – حلوا ارده – شکلات صبحانه – کنگر- مرصع پلو – فلافل –
دنبه – روغن زیتون – روغن هسته زیتون – میوه زیتون – بستنی – شیرینی – خاگینه –
شکر سرخ- انواع خوراک گوشت گوسفند – نان گندم – نان سنگک – نان بربری
...............................................
آنچه تا اینجا گفته شد از منابع دیگر بود، اما تحقیق و نظر
نهائی بنده:
آفتهاى مزمن دهان و سایر اعضاء لیکن پلان، زخمهاى مزمن
دهان، پم فیگوس: مریمگلى 20 گرم/ تاجریزى 15 گرم / گلنار 10 گرم / میوه سرو
یا کاج 50 گرم / دو قاشق غذاخورى در پانصد سىسى آب جوشانده مرتبا غرغره و مضمضه
نمایند.[2]
چنانچه متوجه شدید این بیماری از غلبه سودای پوستی بوجود می
آید که به صورت خارش و ترک خوردگی و گاهی هم عفونت پوستی بروز و ظهور می کند، لذا
باید ریشه ی سودا را در بدن خشکاند.
چه بسا مصرف برخی از مواد غذائی و داروئی غیر طبیعی موجب
بروز این عارضه گردد.
پس به با اصلاح غذای خود بپردازید و خود را از این بیماریها
دور کنید.
از مصرف تصفیه کننده های خون بویژه یونجه(سبز و خشک و دم
کرده و ...)، خاکشیر، هندوانه، کاهو، سرکه طبیعی و.... غافل نشوید.
هاشم مالکی
اسفند 1393
- همیشه لاغر و سلامت باشید،
ص: 240