بهداشت تخلیه

بهداشت تخلیه

برای پیشگیری از یبوست و بیماریهای مقعدی(شقاق و افتادگی کولون) و سلامت جسمی و روحی بهتر است این توصیه های را جدی بگیرید.

1 - از پوشیدن شورت و شلوار تنگ خودداری کنید، زیرا مانع رسیدن هوای کافی به مقعد می شود و ممکن است عفونت کند.

2- بیست دقیقه بعد از صرف غذا به توالت رفته و تخلیه کنید، زیرا مراحل اولیه گوارش انجام شده و روده آماده تخلیه می باشد.

3- برای پیشگیری از عفونت مجاری ادرار و مسمومیت خون،  قبل از خواب حتماً به دستشوئی رفته و تخلیه کامل کنید.

4- از مصرف میوه و سبزی کافی جهت جلوگیری از یبوست غافل نشوید.(روزی نیم کیلو میوه آب دار یا سبزی مصرف کنید)

5- زیاد در توالت نمانید، زیرا هوای توالت آلوده است و با استنشاق (تنفس) وارد خون می شود.

6- تمام اشیاء توالت حتی دستمال لوله ای(کاغذی) حاوی ذرات مدفوع است، مراقب باشید.(طبق آخرین تحقیقات علمی)

7- در محدوده توالت مسواک نزنید و نگهداری نکنید، زیرا منطقه آلوده می باشد.

8- موقع تخلیه مدفوع زیاد زور نزنید، زیرا به ماهیچه های مقعد فشار آمده و آسیب می بیند، اما روده را کاملاً از فضولات خالی کنید(و لو با تزریق آب)

9- مقعد را با آب خالی سرد بشوئید(نه با صابون و ...) زیرا محدوده مقعد قلیایی است و نیازی به اسید و قلیایی دیگر ندارد.

10- در صورت امکان مقعد را پس از تخلیه و تطهیر، خشک نمائید که زمینه فعالیت باکتری های فراهم نگردد.

11- حتماً هر ده روز یا دو هفته ای یک بار محل مقعد را با نوره از موهای زائد پاک کنید، زیرا مقداری از فضولات به موها می چسبد و تولید عفونت می کند. ضمن این که نوره کشیدن در بهداشت (مقعد) و پیش گیری از بیماری سرطان مفید است.

اگر به توصیه های فوق عمل کنید، به امید خدا مشکلات یبوست، شقاق، مسمومیت خونی و .... برای شما پیش نخواهد آمد.

 

مرداد 1394

هاشم مالکی

آفت دهان و درمان آن

آفت دهان و درمان آن

آفْت یک بیماری شایع در دهان است که ضایعات دردناک نکروتیک در مخاط دهان، زبان و لثه به بار می آورد. علت آن ناشناخته است ولی ممکن است خودایمنی باشد. دوره آن حدود یک هفته است و اغلب پس از آن بدون درمان هم بهبود می ‌یابد. درمان آن اغلب علامتی است و برای رفع آن بیشتر از دهانشویه یا قطره استفاده می‌شود.

اتیولوژی آفت عود کننده دهانی، دقیقاً مشخص نیست اما مواردی به عنوان علل زمینه ساز برای آن معرفی شده‌اند؛ مانند زمینه ارثی، استرس، اختلالات ایمونولوژیک، عوامل هورمونی، کمبودهای تغذیه‌ ای و نقایص خونی، سیگار و حساسیتهای غذایی.